Θέατρο

Οι θεατές που παρακολούθησαν το έργο, είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν δραματοποιημένα τα διηγήματα του Α. Παπαδιαμάντη  Στον ¨Τυφλοσύρτη¨ οι θεατές μεταφέρθηκαν σε μια σχολική αίθουσα: ‘‘Βρισκόμαστε στα μέσα του Νοεμβρίου. Την επομένη αρχίζει η νηστεία. Τα παιδιά δυσκολεύονται να μάθουν το μάθημα και προσπαθούν ξεγελάσουν το δάσκαλο και να αντιγράψουν… Από τη μεριά του ο δάσκαλος δυσκολεύεται να πειθαρχήσει τους μαθητές και τους επιβάλλει διάφορες τιμωρίες έως και την πιο αυστηρή: να κρατήσει τα παιδιά στο σχολείο νηστικά μετά το πέρας του μαθήματος…’’. Το χιούμορ και η σαρκαστική διάθεση δε λείπουν ούτε από "Το ψοφίμι". Το σκηνικό αλλάζει και το κοινό μεταφέρεται στο καφενείο ενός χωριού. Για μέρες οι θαμώνες συζητούν για το ποιος θα θάψει ένα ψόφιο σκυλί. Ο ένας το λέει στον άλλο και οι μέρες κυλάνε ώσπου να δοθεί μια κάποια λύσις… Η ένταση και η αγωνία, άλλοτε εσωτερική κι άλλοτε φανερή στα μάτια των θεατών κυριαρχούν στο "Σπιτάκι στο λιβάδι". Μια θεομηνία κάνει να πλημμυρίσουν όλα τα σπίτια στο χωριό. Ο καθείς πασχίζει να σώσει ότι μπορεί από το βιος του. Στο χαμηλότερο μέρος του λιβαδιού βρίσκεται το σπιτάκι της φτωχής χήρας’’. Οι ανατροπές στην ατμόσφαιρα του τρίτου μέρους δεν λείπουν, ενώ το κοινό και σ’ αυτή την περίπτωση απολαμβάνει το μεγαλείο της γλώσσας του Α. Παπαδιαμάντη. 

​

Σκηνοθεσία: Κωστής Καπελώνης